 
                     
                     
                    
                    
                    
                    
                     baraniBiranvand M,  Fathollahi J,  najafi S M B,  khanzadi A. A Comparative Analysis of the Productivity of Comprehensive State Universities in Tehran and in Other Provinces Based on CCR and BCC Models Article.  ihej 2025; 17 (1) :123-147
URL: 
http://ihej.ir/article-1-2131-fa.html   
                    
                    بارانی بیرانوند معصومه،  فتح اللهی جمال،  نجفی سیدمحمدباقر،  خانزادی آزاد. بررسی مقایسهای بهرهوری دانشگاههای جامع دولتی شهر تهران و سایر استانها مبتنی بر مدلهای CCR وBCC.  آموزش عالی ایران. 1404; 17 (1) :123-147
URL: http://ihej.ir/article-1-2131-fa.html
  
                     
					 
					
                 
                
                    
                    
                    
                    1- دانشجوی دکتری توسعه اقتصادی و برنامهریزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران 
 2- دانشیار گروه اقتصاد، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران. ، jfathollahi@gmail.com
 3- دانشیار گروه اقتصاد، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران. 
                    
                    
                    چکیده:       (606 مشاهده)
                    
                    
                    هدف: بهرهوری، یکی از مؤلفههای بنیادین عملکرد سازمانی در محیط رقابتی امروز است و نقش حیاتی در تداوم و بقای سازمانها ایفا میکند. دانشگاهها بهعنوان نهادهای پیشروی علمی، جایگاهی کلیدی در توسعه کشور داشته و ارتقای بهرهوری در آنها از اهمیت ویژهای برخوردار است. هدف پژوهش حاضر، بررسی شکاف بهرهوری دانشگاههای جامع دولتی شهر تهران و دیگر استانهای کشور است.
روش:  برای دستیابی به این هدف با بهرهگیری از روش تحلیل پوششی دادهها (DEA) در دو مدل CCR و BCC با استفاده از ۱۹ شاخص ورودی و ۶۳ شاخص خروجی، بهرهوری دانشگاهها ارزیابی شده است.
یافتهها: یافتهها نشان میدهند میانگین کارایی فنی دانشگاههای شهر تهران، هم در مدل (0.73) CCR و هم در مدل (0.71) BCC، بهمراتب بالاتر از دانشگاههای سایر استانها است (به ترتیب 0.44 و 0.52). همچنین نتایج آمار توصیفی نیز این تفاوت معنادار میان دو گروه را مورد تأیید قرار میدهد. این تفاوت نشان میدهد که دانشگاههای تهران، به دلیل بهرهگیری مؤثرتر از منابع و دسترسی به زیرساختهای پژوهشی، در تولید خروجیهای آموزشی، پژوهشی و فناورانه عملکرد بهتری دارند.
نتیجهگیری: نتایج حاکی از آن است که دانشگاههای بزرگتر (با بیش از ۱۵ هزار دانشجو) از بهرهوری بالاتری برخوردارند، اما اندازه بهتنهایی تضمینکننده کارایی نیست و مدیریت بهینه منابع نیز نقش تعیینکنندهای دارد؛ بنابراین، در تحلیل بهرهوری دانشگاهها، باید به شکاف منطقهای و راهکارهای پیشنهادی پژوهش حاضر توجه جدی شود.
واژههای کلیدی: بهرهوری، آموزش عالی، مدل BCC و CCR، تحلیل پوششی دادهها (DEA)
                    
                    
                    
                    
                    
                    نوع مقاله:  
پژوهشي |
                    موضوع مقاله: 
                    
تخصصي  دریافت: 1404/4/25 | پذیرش: 1404/3/30 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1404/6/28