تغییرات شتابان و تحوّلات سریع جوامع با بهره جستن از تکنولوژی نوین مبتنی بر اطّلاعات در هزاره سوم و نقش حسّاس، کلیدی و محوری سازمانه‌ای آموزشی در انتقال اطّلاعات و تلاش برای دستیابی به توسعه و پیشرفت علمی‌ تأمّل و تفکّر در خصوص نظام‌های مدیریّتی حاکم بر سازمانه‌ای آموزشی به‌‌‌خصوص دانشگاه‌ها و مؤسّسات آموزش عالی را می‌طلبد. به همین منظور و با هدف شناخت تأثیر نظام‌های آموزشی بر ساختار سازمانی و مدیریّت دانشگاه‌ها و مؤسّسات آموزش عالی موجود در کشور و در نهایت تأثیر فرایند یاددهی یادگیری بر مدیریّت و ساختار آموزشی سازمانه‌ای آموزشی، تحقیقی تحت عنوان بررسی نظام مدیریّتی دانشگاه پیام‌ نور (با نظام آموزش باز و از راه دور) و تفاوت آن با دانشگاه‌های سنّتی (مرسوم) انجام شد. جامعه آماری مورد مطالعه، متشکّل از دانشگاه پیام ‌نور (تنها دانشگاه آموزش از راه دور ایران) و کلّیّه دانشگاه‌های به عنوان دانشگاه‌های مرسوم در نظر گرفته شد.

نمونه آماری مورد مطالعه، متشکّل از کلّیّه واحدها و دانشکده‌های دانشگاه تهران، 5 منطقه و 20 مرکز از بین مناطق و مراکز دانشگاه پیام ‌نور !supportFootnotes]-->[1] و 5 منطقه و 20 واحد از دانشگاه آزاد اسلامی‌در سراسر کشوربود که با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شد. اطّلاعات گردآوری شده با استفاده از روش‌های آمار توصیفی و آزمون کروسکال و الیس و مجذورکای x2)) استخراج و تجزیه و تحلیل شد. برخی از نتایج به‌‌دست‌‌‌آمده نشان داد که:

نظام مدیریّتی دانشگاه پیام ‌نور تحت تأثیر نظام آموزشی آن می‌باشد و فرایند یاددهی یادگیری در ساختار سازمانی دانشگاه‌ها تأثیر می‌گذارد.

ساختار سازمانی دانشگاه‌های مرسوم بیشتر به سمت ساختار مکانیکی و ساختار دانشگاه پیام ‌نور به سمت ارگانیکی بودن تمایل دارد و ساختاری انعطاف‌پذیرتر از دانشگاه‌های مرسوم دارد. فرایند یاددهی یادگیری در دانشگاه پیام ‌نور به وسیله سازمان طرّاحی و اجرا می‌شود؛ ولی در دانشگاه‌های مرسوم به عهده استاد می‌باشد. و....