دوره 8، شماره 4 - ( 1395 )
جلد 8 شماره 4 صفحات 49-29 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
مهدی رضا، غیاثی ندوشن سعید. کیفیت زندگی دانشگاهی دانشجویان کارشناسی دانشگاه‌های دولتی شهر تهران:
توسعه یک الگوی مبنایی. آموزش عالی ایران. 1395; 8 (4) :29-49
1- پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی
2- دانشگاه علامه طباطبائی
2- دانشگاه علامه طباطبائی
چکیده: (5690 مشاهده)
کیفیت زندگی دانشگاهی از مؤلفه‌های کلیدی آموزش عالی کیفی و یادگیری محور است. دانشجویان از منظرهای متعددی نظیر مشتری، ذی‌نفع، کنشگر، محصول و پیامد در نظام آموزش عالی حائز اهمیت‌اند. در این مقاله باهدف ایجاد حساسیت و ارائه الگوی معین برای اندیشیدن و اقدام درباره کیفیت زندگی دانشگاهی، به روش نظریه داده‌بنیاد، با رویکرد استراس و کوربین، یک الگوی مبنایی برای کیفیت زندگی دانشگاهی دانشجویان کارشناسی دانشگاه‌های دولتی شهر تهران تدوین شده است. بر اساس تحلیل محتوای مصاحبه عمیق نیمه ساخت‌یافته با 35 دانشجوی منتخب به‌صورت شبه‌تصادفی، 110 مفهوم شناسایی شده است. این مفاهیم در 30 مقوله اصلی شامل 5 مقوله شرایط علّی، 4 مقوله شرایط زمینه‌ای، 7 مقوله شرایط میانجی، 5 مقوله راهبردها و 3 مقوله پیامدها تنظیم شده است. در الگوی مبنایی، رضایت کلی دانشجو از حضور در میدان تحصیل و احساس آرامش و آسایش از زندگی، به‌عنوان مقوله محوری انتخاب شده است. مقوله‌های آموزش و توسعه جامعه دانشگاهی، به‌روزرسانی و توسعه مستمر برنامه‌های درسی، طراحی، نگهداری و تجهیز امکانات آموزشی و عمومی پردیس، حمایت از فعالیت و تحرک دانشجویان و ارتقای خدمات رفاهی با جلب کمک سایر نهادهای اجتماعی- اقتصادی، مجموعه راهبردهای لازم برای تأمین کیفیت جامع زندگی دانشگاهی تعیین شده است. این راهبردها موجبات دستیابی به کنشگری، نشاط، مسئولیت‌پذیری و امیدواری به آینده، یادگیری متناسب و متوازن دانش، بینش و مهارت و رشد و توسعه فردی- اجتماعی دانشجو را فراهم می‌کند. اهتمام سیاست‌گذاران آموزش عالی به کیفیت زندگی دانشگاهی و تلاش برای ارتقای آن، یکی از معیارهای کلیدی برای ارتقای کیفیت آموزش عالی است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |