تاریخ دریافت: 28/08/1391
تاریخ پذیرش: 03/12/1392
چکیده:
دانش و فناوری میتواند از کانالهای مختلفی بین دانشگاهها و صنعت منتقل شود. هدف اصلی این پژوهش بررسی نحوه ارتباط بین دانشگاهها و صنعت در ایران با تأکید بر اهمیت ویژگیهای بخشی بود. تحلیلهای این پژوهش بر مبنای دو پرسشنامه یکی برای اعضای هیئتعلمی دانشگاهها و دیگری برای محققین صنعت، دادههای جمعآوریشده از تیرماه 1391 الی دیماه 1391 و مدل رگرسیون لجستیک باینری است. نتایج برآورد مدل نشان میدهد که تفاوتهای بخشی تأثیر مهمی در اهمیت کانالهای مختلف انتقال دانش ایفا میکند. بهطورکلی نتایج حاکی از این است که بنگاههای فعال در بخش شیمیایی و پتروشیمی به نشریات علمی و مالکیت فکری و ثبت اختراعات و ایجاد واحدهای جدید دانشگاهی جهت انتقال دانش اهمیت زیادی قائل هستند. بخش داروسازی و بیوتکنولوژی از کلیه کانالهای انتقال دانش بهاستثنای نشریات علمی استفاده میکنند. بخش ماشینآلات، محصولات فلزی اساسی و فابریکی و بخشهای مربوط به مهندسی مکانیک به کانالهای مربوط به مالکیت فکری و ثبت اختراعات و ایجاد واحدهای جدید دانشگاهی اهمیت زیادی قائل هستند. بخش تجهیزات برق و ارتباطات راه دور تنها از شرکت در اجلاسها جهت انتقال دانش از دانشگاه استفاده میکنند و استفاده از کانالهای انتقال دانش بهوسیله بخش صنایع غذایی قابل توضیح نیست.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |