دوره 16، شماره 3 - ( 1403 )
جلد 16 شماره 3 صفحات 112-91 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
NoghsanMohammadi M R, Khanizadeh M A, AmirAzodi H. Challenges and Vulnerabilities of the Urban Planning Education System: A Look at the Current Status and Proposed Solutions. ihej 2024; 16 (3) :91-112
URL: http://ihej.ir/article-1-2080-fa.html
URL: http://ihej.ir/article-1-2080-fa.html
نقصان محمدی محمد رضا، خانی زاده محمد علی، امیرعضدی حسین. چالش‌ها و آسیب‌های نظام آموزش در شهرسازی: نگاهی به وضعیت موجود و راهکارهای پیشنهادی. آموزش عالی ایران. 1403; 16 (3) :91-112
1- دانشیار، گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه یزد، یزد، ایران.
2- دانشجوی دکتری شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه یزد، یزد، ایران. ،ma1985kha@gmail.com
3- دانشجوی دکتری شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه یزد، یزد، ایران.
2- دانشجوی دکتری شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه یزد، یزد، ایران. ،
3- دانشجوی دکتری شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه یزد، یزد، ایران.
چکیده: (1195 مشاهده)
هدف: هدف اصلی این پژوهش، شناسایی و تحلیل چالش‌های ساختاری، محتوایی و نیروی انسانی در نظام آموزش شهرسازی در ایران و ارائه راهکارهایی برای بهبود آن است. این پژوهش به دنبال پاسخ‌گویی به این پرسش‌هاست که این چالش‌ها چگونه بر کیفیت آموزش و توانایی فارغ‌التحصیلان در حل مسائل واقعی شهری تأثیر می‌گذارند و چه راهبردهایی می‌توانند فاصله میان آموزش دانشگاهی و نیازهای حرفه‌ای و اجتماعی را کاهش دهند.
یافته‌ها: نتایج حاصل از مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته و تحلیل داده‌ها به روش گراند تئوری نشان می‌دهد که چالش‌های نظام آموزش شهرسازی در ایران در سه بعد اصلی قابل دسته‌بندی هستند: 1- چالش‌های ساختاری: نبود سیاست‌گذاری منسجم، کمبود زیرساخت‌های آموزشی و ضعف ارتباط میان دانشگاه‌ها و نهادهای اجرایی. 2- چالش‌های محتوایی: برنامه‌های درسی قدیمی، تمرکز بیش‌ازحد بر نظریه و نادیده گرفتن موضوعات نوظهور مانند شهرهای هوشمند و عدالت فضایی. 3- چالش‌های نیروی انسانی: کمبود اساتید دارای تجربه عملی، انگیزه پایین دانشجویان و نبود مشوق‌های مناسب برای جذب و نگهداری استعدادها.
نتیجه‌گیری: چالش‌های شناسایی‌شده منجر به شکاف عمیقی میان آموزش دانشگاهی و نیازهای حرفه‌ای و اجتماعی در حوزه شهرسازی شده‌اند و کارآمدی فارغ‌التحصیلان در مواجهه با مسائل واقعی شهری را کاهش داده‌اند. برای کاهش این شکاف، راهکارهایی چون اصلاح ساختار نظام آموزشی، به‌روزرسانی محتوای درسی، تقویت همکاری دانشگاه‌ها با نهادهای اجرایی و توجه به ویژگی‌های بومی و اجتماعی پیشنهاد می‌شود. اجرای این راهبردها می‌تواند زمینه‌ساز شکل‌گیری نظام آموزشی مؤثرتر و منطبق با نیازهای جامعه ایرانی باشد.
یافته‌ها: نتایج حاصل از مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته و تحلیل داده‌ها به روش گراند تئوری نشان می‌دهد که چالش‌های نظام آموزش شهرسازی در ایران در سه بعد اصلی قابل دسته‌بندی هستند: 1- چالش‌های ساختاری: نبود سیاست‌گذاری منسجم، کمبود زیرساخت‌های آموزشی و ضعف ارتباط میان دانشگاه‌ها و نهادهای اجرایی. 2- چالش‌های محتوایی: برنامه‌های درسی قدیمی، تمرکز بیش‌ازحد بر نظریه و نادیده گرفتن موضوعات نوظهور مانند شهرهای هوشمند و عدالت فضایی. 3- چالش‌های نیروی انسانی: کمبود اساتید دارای تجربه عملی، انگیزه پایین دانشجویان و نبود مشوق‌های مناسب برای جذب و نگهداری استعدادها.
نتیجه‌گیری: چالش‌های شناسایی‌شده منجر به شکاف عمیقی میان آموزش دانشگاهی و نیازهای حرفه‌ای و اجتماعی در حوزه شهرسازی شده‌اند و کارآمدی فارغ‌التحصیلان در مواجهه با مسائل واقعی شهری را کاهش داده‌اند. برای کاهش این شکاف، راهکارهایی چون اصلاح ساختار نظام آموزشی، به‌روزرسانی محتوای درسی، تقویت همکاری دانشگاه‌ها با نهادهای اجرایی و توجه به ویژگی‌های بومی و اجتماعی پیشنهاد می‌شود. اجرای این راهبردها می‌تواند زمینه‌ساز شکل‌گیری نظام آموزشی مؤثرتر و منطبق با نیازهای جامعه ایرانی باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |