در مقاله حاضر ضمن مرور اجمالی بر نحوه شکلگیری جامعهشناسی و آموزش آن در ایران به چالشها و سنّت
های درون آن توجّه شده است. در گذر زمان، آموزش جامعهشناسی در ایران از علمیصرفاً حاشیه
ای به حوزه اصلی بحث و گفتگو تبدیل شده و نظر بسیاری از سیاستمداران، روشنفکران و منتقدان را به خود جلب کرده است. وضعیّت جدید جامعهشناسی در ایران با ضرورتهای جدید در بازسازی جامعه ایرانی پس از انقلاب اسلامی و جنگ ایران و عراق و دوره اصلاحات اجتماعی و سیاسی از 1376 تا زمان حاضر توام می
باشد. شرایط پیشآمده، زمینه دستیابی سنّت مدرن را فراهم کرده است. ابهامات و مناقشات ریشه
دار در سنّت کلاسیک جامعه
شناسی،
جامعه
شناسان را به سوی ایجاد تغییرات بنیادی به لحاظ مفهومی، روشی، موضوعی و بینشی کشانیده است. اگر اصلی
ترین مسأله سنّت جامعه
شناسی کلاسیک هویّت
یابی آن بود، مسأله اصلی و عمده در سنّت جدید جامعه
شناسی، دفاع از جامعه مدرن و استقرار آزادی و دموکراسی و ساختن جامعه
ای سالم
تر است.
نوع مقاله:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1393/8/7 | پذیرش: 1393/8/7