1- دانشگاه فرهنگیان ، nouri.edu144@gmail.com 2- دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران 3- دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات تهران، 4- دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران، تهران، ایران.
چکیده: (3509 مشاهده)
چکیده
این پژوهش با هدف ارائه و اعتباریابی الگوی تعالی سازمانی در دانشگاه فرهنگیان کرمانشاه،کردستان و همدان به روش تلفیقی (میکسمتد) در میان نخبگان، اساتید و مدیران دانشگاه فرهنگیان کرمانشاه،کردستان و همدان انجام گرفته است. استراتژی مورد استفاده در این پژوهش استراتژی اکتشافی متوالی است. در این استراتژی از دو مرحله جمعآوری و تحلیل دادهها استفاده میشود که در مرحله اول تحلیل بر اساس دادههای کیفی صورت میپذیرد و تحقیق با جمعآوری وتحلیل دادههای کمّی ادامه مییابد. یافتههای کیفی نشان میدهد که در مرحله کدگذاری پس از بررسی دقیقتر و پیوند بین مفاهیم خرده مقولات، 11 مقوله محوری به دست آمد که این مقولات شامل: دانشگرایی، جانشین پروری، پایدارسازی نتایج مطلوب، شبکهها و مهارتهای ارتباطی، کارایی سازمانی، منابع انسانی، خلق مشترک ارزش، قابلیت رقابت پذیری سازمان، توانمندسازی، رهبران نخبه و سرآمد و شناسایی نقاط قابل بهبود هستند که با انتزاع بیشتر این مقولات در مرحلۀ کدگذاری گزینشی، یک مقوله هستهای به شرح «تعالی سازمانی در الگویی با توانمندسازی سازمان به وسیله مدیرانی نخبه و سرآمد، همراه با شناسایی نقاط قابل بهبود و کارا به خلق مشترک ارزشهای پایدار و توسعه جانشینپروری منجر میشود.» ظاهر شد که میتواند تمامی مقولات دیگر را تحت پوشش قرار بدهد. در بخش کمی نیز با توجه به اطلاعات حاصل از استنباط آماری پژوهش در یک مدل معادله ساختاری، برآوردها و سطح معناداری نشان داده است که اثر همه متغیرها بر متغیر وابسته تعالی سازمانی معنادار بوده است.
Nouri M, Edjtihadi M, Mohammadkhani K, Hosseini M A. Providing and Validating the Model of Organizational Excellence Promotion at Farhangian University (case Study: Area 10 of Farhangian University: Kermanshah, Kurdistan and Hamedan). ihej 2019; 11 (4) :165-191 URL: http://ihej.ir/article-1-1370-fa.html
نوری مسعود، اجتهادی مصطفی، محمدخانی کامران، حسینی محمد علی. ارائه و اعتبار یابی مدل ارتقای تعالی سازمانی در دانشگاه فرهنگیان ( مورد مطالعه: منطقه 10 دانشگاه فرهنگیان: کرمانشاه،کردستان و همدان). آموزش عالی ایران. 1398; 11 (4) :165-191