دوره 9، شماره 4 - ( 1396 )                   جلد 9 شماره 4 صفحات 98-79 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

سعدی حشمت الله، کوثری نیلوفر، کریمی سعید. ارزیابی مؤلفه‌های دانشگاه کارآفرین: مطالعه موردی دانشگاه‌های غرب کشور. آموزش عالی ایران. 1396; 9 (4) :79-98

URL: http://ihej.ir/article-1-1190-fa.html


1- دانشگاه بوعلی سینا ، Hsaadi48@yahoo.com
2- دانشگاه بوعلی سینا
چکیده:   (5441 مشاهده)
دانشگاه کارآفرین دانشگاهی است که فعالیت‌های کارآفرینی و تجاری‌سازی را انجام می‌دهد و هدف آن بهبود عملکرد در سطح ملی منطقه‌ای، اقتصادی و نیز منفعت مالی دانشگاه و اعضاء هیئت‌علمی و دانشجویان آن است. عوامل متعددی بر شکل‌گیری دانشگاه کارآفرین تأثیرگذار است، در این پژوهش این عوامل در دو گروه نرمافزاری و سختافزاری تفکیک شدهاند. بدین ترتیب هدف پژوهش حاضر بررسی ابعاد نرمافزاری و سختافزاری دانشگاه کارآفرین است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی است که با استفاده از فن پیمایش انجام شد. جامعه ‏ی آماری تحقیق اعضاء هیئت‌علمی دانشگاه بوعلی سینا (استان همدان)، دانشگاه رازی (استان کرمانشاه) و دانشگاه کردستان (استان کردستان) (1085N=) بود. با استفاده از فرمول کوکران از جامعه کل، 240 نفر به‌عنوان نمونه جهت مطالعه انتخاب گردید. روش نمونهگیری تصادفی ساده و متناسب با حجم نمونه بود. ابزار جمع ‏آوری داده‏ ها پرسشنامه‏ ای بود که برای تعیین روایی آن از پانل متخصصان و برای سنجش پایایی آن از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج پژوهش نشان میدهد؛ دانشگاههای غرب کشور ازنظر تأمین شرایط نرمافزاری و سختافزاری جهت کارآفرین شدن در حدّ مطلوبی نیستند و برای حرکت به سمت دانشگاه کارآفرین باید تغییراتی اساسی در ابعاد نرمافزاری و سختافزاری خود ایجاد کنند. تغیر محتوی دروس، استفاده از اساتید کارآفرین و برقراری ارتباط با صنعت ازجمله پیشنهاد‌هایی است که منجر به تبدیل دانشگاه‌ها به دانشگاه کارآفرین می‌شوند.
متن کامل [PDF 631 kb]   (2140 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1396/12/6 | پذیرش: 1397/7/15

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.