دوره 9، شماره 3 - ( 1396 )
جلد 9 شماره 3 صفحات 115-89 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
صفری ثنا، صفری اسماعیل، سرمدی محمدرضا، فرج الهی مهران. برنامه ریزی استراتژیک آموزش از دور در دانشگاه پیام نور. آموزش عالی ایران. 1396; 9 (3) :89-115
1- مرکز تحصیلات تکمیلی دانشگاه پیام نور
2- مرکز تحصیلات تکمیلی دانشگاه پیام نور ،Esmaeil_safari@yahoo.com
2- مرکز تحصیلات تکمیلی دانشگاه پیام نور ،
چکیده: (4958 مشاهده)
هدف از انجام این پژوهش طراحی الگوی برنامهریزی استراتژیک آموزش از دور در آموزشعالی ایران می باشد. روش پژوهش ترکیبی (کیفی و کمی) است. نمونه آماری در بخش کیفی هفت نفر از صاحبنظران آموزش از دور و مدیریت دولتی و در بخش کمی 97 نفر از اعضای هیئتعلمی گروه مدیریت دولتی میباشند. نتایج این پژوهش نشان داد که چون طبیعت دانشگاه و آموزشعالی با طبیعت سازمانها و بنگاههای کسب و کار محور متفاوت است، همچنین بین دانشگاههای مرسوم و دانشگاههای آموزش از دور تفاوت وجود دارد، باید در مدل های ارائه شده تغییراتی داد. با شناخت این تفاوتها، دانشگاهها میتوانند مدل سنتی را به گونه ای تغییر دهند که شناخت و مشارکت آنها در این فرایند بهبود یابد و همواره برنامه ریزی استراتژیک با نتایج بهتری حاصل شود. در این پژوهش براساس مطالعات انجام شده، الگوی مفهومی متناسب با برنامه ریزی استراتژیک آموزش از دور طراحی شد. جهت گردآوری داده ها در بخش کیفی از مصاحبه نیمه ساختاریافته با صاحبنظران استفاده و از مقوله بندی نتایج آن پرسشنامه بدست آمد. نتایج پرسشنامه با استفاده از ماتریس عوامل داخلی و خارجی نشاندهنده غلبه ضعف ها بر قوت ها و تهدیدها بر فرصت ها میباشد. نتایج ماتریس چهارخانه ای عوامل داخلی و خارجی نشان داد که دانشگاه پیام نور در موقعیت استراتژی تدافعی می باشد. همچنین از ماتریس SWOT برای تدوین استراتژی و از ماتریس QSPM اولویت بندی آنها استفاده شد. در نهایت نتایج تحلیل مسیر، نشان داد که در حدود 81% از مجموع تغییرات متغیر وابسته توسط مدل تحلیلی نهایی ارائه شده تبیین شده که نشان دهنده تناسب بالای مدل مفهومی جهت ارائه در برنامه ریزی استراتژیک آموزش از دور می باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |