دوره 9، شماره 1 - ( 1396 )                   جلد 9 شماره 1 صفحات 131-105 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

کدخدایی محبوبه السادات، اخوان تفتی مهناز، رضایت غلامحسین، احمدی پروین. طراحی الگوی آموزش دانشگاهی مبتنی بر شایستگی برای رشته‎های علوم انسانی. آموزش عالی ایران. 1396; 9 (1) :105-131

URL: http://ihej.ir/article-1-1000-fa.html


1- دانشگاه الزهرا
2- دانشگاه جامع امام حسین
چکیده:   (6371 مشاهده)
اهمیت علوم انسانی در پیشرفت و ارتقای سطح کیفی جامعه از یک‌سو و رشد نایافتگی و بی‌توجهی به این علوم از سوی دیگر موجب آسیب جدی به بعد انسانی و اجتماعی جامعه شده است. این آسیب تا حد زیادی پیامد ناکارآمدی نیروی انسانی متخصص در این حوزه از علوم است. مهمترین راهکار برای رویارویی چنین وضعیتی اصلاح و بهبود آموزش دانشگاهی است. در این پژوهش به طراحی الگوی آموزش دانشگاهی در حوزه علوم انسانی پرداخته شد. به این منظور از پژوهش کیفی، روش نظریه‌پردازی داده بنیاد و مصاحبه عمیق استفاده شد. مشارکتکنندگان 22 نفر از خبرگان علمی در زمینه آموزش و یادگیری، طراحان آموزشی و مدیران و برنامهریزان آموزش عالی بودند. متن مصاحبهها پس از پیادهسازی با استفاده از کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری گزینشی تحلیل شد. نتایج تحلیل دادهها قالب مدل پارادایمی عبارت‌اند از: شرایط زمینهای (بررسی بنیاد نظری، بافت و یادگیرندگان)، شرایط علی (تغییر رویکرد از آموزش سنتی به آموزش مبتنی بر شایستگی)، شرایط مداخلهگر (درونیسازی فرهنگ دانشگاهی برای سهولت در تغییر)، راهبردها (شناسایی شایستگی‌های سه‌گانه، طراحی برنامه آموزشی مبتنی بر شایستگی، کاربست برنامه آموزشی، ارزشیابی، بازنگری و اصلاح برنامه آموزشی)، پیامدها (دستیابی به شایستگی شناختی، اجتماعی و عاطفی).در کدگذاری گزینشی نیز «الگوی آموزش دانشگاهی مبتنی بر شایستگی» به‌عنوان مقوله هستهای در نظر گرفته شد. در نهایت الگوی طراحی‌شده با استفاده از تکنیک توافق محور دلفی و پرسشنامه محققساخته اعتباریابی شد.
 
متن کامل [PDF 714 kb]   (2504 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1396/8/10 | پذیرش: 1397/4/11

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.