1- دانشگاه شیراز ، djt2891@gmail.com 2- دانشگاه شیراز
چکیده: (3059 مشاهده)
هدف پژوهش حاضر، توسعه چارچوب ظرفیت سازمانی دانشگاهی بود. روش پژوهش، فراترکیبِ کیفی هفت مرحلهای سندلوسکیوباروسو (2007) بود. در گام اول، سؤال پژوهش در مورد توسعه چارچوب ظرفیت دانشگاهی مطرح و بر اساس آن اعضای تیم فراترکیب مشخص شدند. در گام دوم و سوم، 63 پژوهش کیفی از میان 120 پژوهش از پایگاههای معتبر علمی داخلی و خارجی جستجو و معیارهای شمول مقالات مشخص گردید. در گام چهارم، با تجزیه‌وتحلیل دادهها، 104 مضمون پایه مرتبط با ظرفیت دانشگاهی استخراج گردید. بر آن اساس در گام پنجم، 104 مضمون پایه در 19 مضمون سازمان دهنده سطح اول شامل آموزش؛ پژوهش؛ خدمات اجتماعی؛ بهرهوری؛ فنّاوری؛ ساختار سازمانی؛ نظارت و ارزیابی؛ مدیریت منابع انسانی؛ شایستگیهای منابع انسانی؛ توان پاسخگویی؛ مالی؛ نظام برنامهریزی؛ مدیریت دانشجویان؛ امکانات و تسهیلات؛ مسئولیتهای شغلی اعضای هیئت‌علمی؛ فرهنگ‌سازمانی؛ برنامه درسی و رهبری تغییر قرار گرفتند. در مرحله بعد، مضامین سازمان دهنده سطح اول در 5 مضمون سازمان دهنده سطح دوم شامل مدیریت استعداد؛ زیرساختها؛ مأموریتی؛ فرآیندی و عملکرد سازمانی طبقهبندی شدند. در انتها نیز، شبکه مضامین ظرفیت سازمانی دانشگاهی ترسیم گردید. در گام ششم، یافتهها اعتبار یابی شدند و پس از تأیید، در گام هفتم ارائه گردیدند. چارچوب توسعه داده‌شده در این پژوهش، امکان ارزیابیظرفیت سازمانی دانشگاهها و مراکز آموزش عالی را فراهم آورده است.
Torkzadeh J, Zeinali F, Mohammadi M, Salimi G. Developing a Framework for the Organizational Capacity of Academic Centers: A Qualitative Study. ihej 2019; 11 (2) :119-142 URL: http://ihej.ir/article-1-1316-fa.html
ترک زاده جعفر، زینعلی فاطمه، محمدی مهدی، سلیمی قاسم. توسعه چارچوب ظرفیت سازمانی دانشگاهی: یک مطالعه کیفی. آموزش عالی ایران. 1398; 11 (2) :119-142
.png)
