در نظام دانشگاهی ایران، انجام برنامهریزی راهبردی در جهت سازگاری مناسب دانشگاهها با تغییرات محیط داخلی و خارجی، ضرورتی اجتنابناپذیر است. در این راستا، این مقاله قصد دارد پس از معرفی گفتمان حاکم بر برنامهریزی راهبردی نظام دانشگاهی، به تأثیر آنها بر مفهوم و مراحل برنامهریزی راهبردی در این نظام بپردازد؛ و به این پرسشها پاسخ دهد که آیا میتوان از همان رویکردها و الگوهای مرسوم برنامهریزی راهبردی که تاکنون در صنایع و مؤسسات بازرگانی مورداستفاده قرارگرفتهاند، در سازمانهای دانشگاهی نیز بهره برد؟ و در صورت ضرورت داشتن ارائه الگوی جدید، چه ملاحظات، الزامات و اصلاحاتی باید اعمال شود؟ ابتدا، با استفاده از روش تحلیل کیفی اسنادی، بررسی منابع و مرور مطالعات پیشین، الزامات و مفروضات بهکارگیری الگوی مطلوب برنامهریزی راهبردی در نظام دانشگاهی، ارائه شد. سپس با استفاده از مطالعه تطبیقی و مرور ادبیات تحقیق، الگوی مفهومی برنامهریزی راهبردی مبتنی بر زمینه دانشگاهی ایران، تدوین گردید. نتایج تحقیق، نشانگر تدوین الگویی جامع، سیستمی و کلنگر، سامانمند، مشارکتی و مبتنی بر آیندهنگاری راهبردی بر پایه نظام جامع آمار و اطلاعات و سیستمهای اطلاعاتی یکپارچه دانشگاه است که بر تفکر راهبردی نیز استوار است.
نوع مقاله:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1395/11/30 | پذیرش: 1396/10/27