پژوهش حاضر با هدف سنجش اثربخشی دوره آموزش مجازی از دیدگاه اساتید و دانشجویان دانشگاه تهران انجام گرفت. جامعه آماری را تمامی اساتید و دانشجویان دوره آموزش مجازی دانشگاه تهران تشکیل داده که تعداد 21 استاد به شیوه نمونه­ گیری گلوله برفی و 226 دانشجو با استفاده از روش ­نمونه ­گیری تصادفی طبقه­ای متناسب با حجم انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته 8 بعدی استفاده شد. داده ­ها با استفاده از نرم افزار spss و روش آماری t تک نمونه­ای تجزیه و تحلیل شدند و یافته­ ها نشان داد که از نظر اساتید ابعاد محتوای دوره، سازماندهی مواد آموزشی، انعطاف پذیری دوره، حجم کاری در حد مطلوب و ابعاد فعالیت های یاددهی ـ یادگیری، طراحی صفحات وب، بازخورد ارایه شده در طول دوره، و کمک ­رسانی به دانشجویان درحد متوسط، اثربخش بوده است. بطور کلی از نظر اساتید اثربخشی دوره آموزش مجازی، مطلوب ارزیابی شده است. همچنین از نظر دانشجویان در دوره آموزش مجازی برگزار شده، اثربخشی محتوای دوره آموزشی، طراحی صفحات درحد مطلوب؛ اثربخشی فعالیت­های یاددهی ـ یادگیری و کمک­رسانی به دانشجویان در حد نامطلوب، اثربخشی سازماندهی مواد آموزشی، بازخورد ارایه شده، و انعطاف ­پذیری دوره آموزشی درحد متوسط بوده اند. بطور کلی از نظر دانشجویان اثربخشی دوره­ی آموزش مجازی نامطلوب بوده است.