تاریخ دریافت: 27/08/1391

تاریخ پذیرش: 03/12/1392

چکیده:

هدف از مقاله حاضر، بررسی وضعیت کیفی دوره­های تحصیلات تکمیلی در دانشگاه شیراز بود. تحقیق انجام‌گرفته از نوع توصیفی هست. بدین منظور 240 نفر از دانشجویان دوره­های تحصیلات تکمیلی از دانشگاه شیراز با استفاده از روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای انتخاب شدند که180 نفر از آن‌ها را دانشجویان کارشناسی ارشد و 60 نفر را دانشجویان دکترا شامل شدند. پرسش­نامه­ی مورداستفاده در این پژوهش، پرسش­نامه­ی مورداستفاده‌ی بلوچزهی (1389) بر اساس ابعاد مقیاس سرکوال بود که پایایی آن با استفاده از روش آماری آلفای کرونباخ 90/. گزارش‌شده است. روایی پرسش­نامه با استفاده از روش روایی صوری و پایایی آن از طریق روش آلفای کرونباخ 89/. محاسبه گردید. کیفیت تحصیلات تکمیلی در دانشگاه شیراز بر اساس پنج بعد ملموسات، قابلیت اطمینان، پاسخگویی، امنیت و همدلی موردبررسی قرار گرفت. عمده­ترین یافته­های این پژوهش عبارت‌اند از: وضعیت کیفیت دوره­های تحصیلات تکمیلی از دیدگاه دانشجویان کارشناسی ارشد و دکترا در سطح مطلوب و مورد انتظاری نبوده است و میانگین بعد ملموسات و همدلی از سایر مؤلفه‌ها بالاتر بوده است. یافته­های دیگر نشان داد که بین دو گروه علوم انسانی و غیر علوم انسانی تفاوت معناداری وجود داشته و دانشجویان علوم انسانی کیفیت خدمات ارائه‌شده را در حد مطلوب­تری دانسته­اند که این تفاوت در بعد همدلی از سایر ابعاد بارزتر بوده است. همچنین تفاوت در بین دانشکده­ها نیز وجود داشته به‌طوری‌که دانشجویان دانشکده حقوق و علوم سیاسی و دانشجویان ­دانشکده­ کشاورزی به ترتیب بیشترین و کمترین رضایت را از وضعیت موجود داشته­اند. اما یافته­های دیگر پژوهش نشان داد که بین دانشجویان دختر و پسر و همچنین بین دانشجویان کارشناسی ارشد و دکترا در بیان وضعیت کیفی تفاوت معناداری وجود ندارد.