تاریخ دریافت: 12/09/1392

تاریخ پذیرش: 23/04/1393

چکیده

رفع مشکلات در ارتباط کارآمد میان دانشگاه و صنعت سال­هاست که محققین را به مطالعه و ارائه راه­کارها سوق داده است. راه­کارهای ارائه‌شده در یکی از دسته­های راه­کارهای مبتنی بر رهیافت عمل­گرا، رهیافت نهادگرا و رهیافت ماهیت گرا قرار می­گیرند. از آنجائی که تمامی این راه­کارها در پی انتقال دانش لازم از دانشگاه به صنعت هستند، لذا یک راه­کار موفق می­بایست از یک‌سو از هر سه رهیافت مذکور پشتیبانی کند و از سوی دیگر مبتنی بر روش­ها و راه­کارهای مدیریت دانش باشد. در این مقاله، ابتدا ده مدل مختلف جریان دانش که طی سال­های گذشته ارائه‌ شده‌اند جهت به­کارگیری در ارتباط دانشگاه و صنعت بررسی و مقایسه شده­اند. نتیجه مقایسه نشان می­دهد که هیچ­یک از مدل­های جریان دانش موجود نمی­توانند تمامی رهیافت­ها را در نظر بگیرند. لذا در این مقاله ابتدا یک چارچوب مفهومی مدل­سازی جریان دانش ارائه‌شده است که با استفاده از آن می­توان یک نگرش جامع به مدل­سازی جریان دانش داشت. این چارچوب یک ماتریس شش در شش است که سطرهای آن منظرهای مختلف فرا سازمان، سازمان، گروه، نقش، افراد و ماشین هستند و ستون­های آن جنبه­های چرا، چه چیز، چه­کس، چطور، چه وقت و کجا هستند. سپس با استفاده از این چارچوب مدل جریان دانش در ارتباط دانشگاه و صنعت طراحی‌شده است که مبتنی بر بازارهای دانشی بوده و نهادهای مختلف دانشگاهی و صنعتی را به همراه یک‌نهاد تحت عنوان نهاد نظارت و پشتیبانی از جریان­های دانشی در نظر می­گیرد. در این مدل بیست‌وهفت نوع جریان دانش تبیین شده­اند که رخداد آن‌ها به معنای وقوع یک معامله دانشی است که طرفین آن فروشنده و خریدار بسته دانشی هستند که بسته به نحوه آغاز جریان دانش در یک مناقصه یا مزایده شرکت می­کنند.