دوره 16، شماره 3 - ( 1403 )
جلد 16 شماره 3 صفحات 90-66 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mahdi R. A Comparative Study of Higher Education in Iran and Türkiye; Impact on Socio-Political Development. ihej 2024; 16 (3) :66-90
URL: http://ihej.ir/article-1-2090-fa.html
URL: http://ihej.ir/article-1-2090-fa.html
مهدی رضا. مطالعه تطبیقی آموزش عالی ایران و ترکیه؛ تأثیرگذاری بر توسعه سیاسی- اجتماعی. آموزش عالی ایران. 1403; 16 (3) :66-90
دانشیار گروه مطالعات آینده‌نگر، پژوهشگاه مطالعات فرهنگی، اجتماعی و تمدنی، تهران، ایران. ، mahdi002@Gmail.com
چکیده: (303 مشاهده)
هدف: در این مقاله، تأثیر آموزش عالی بر توسعه سیاسی- اجتماعی ایران و ترکیه مطالعه شده است. هدف پژوهش، شناسایی عوامل تأثیرگذاری آموزش عالی بر توسعه سیاسی- اجتماعی و مشارکت شهروندان می‌باشد.
روش‌شناسی: در این پژوهش با استفاده از روش مقایسه‌ای کیفی، نقش آموزش عالی در شکل‌دهی به فرایندهای سیاسی و مردم‌سالاری در دو کشور تحلیل شده است. داده‌های پژوهش با استفاده از مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته با صاحب‌نظران آموزش عالی و توسعه سیاسی با نمونه‌گیری هدفمند و گلوله برفی گردآوری شده است. تحلیل داده‌ها به روش تحلیل محتوای کیفی و کُدگذاری‌های باز اولیه و ثانویه انجام شده است.
یافته‌ها: این پژوهش نشان می‌دهد که دانشگاه‌های ترکیه به‌عنوان نهادهایی مستقل‌تر و تأثیرگذارتر در فرایندهای مردم‌سالاری و اجتماعی عمل کرده و توانسته‌اند نقش مهم‌تری در گسترش آگاهی‌های سیاسی و تقویت نهادهای مردم‌سالاری ایفا کنند. دانشگاه‌های ایران به‌رغم پیشرفت‌های علمی- آموزشی قابل‌توجه، تحت تأثیر محدودیت‌های نسبی سیاسی نتوانسته‌اند تأثیرگذاری کامل و جامع بر توسعه سیاسی و مشارکت عمومی داشته و نقش مورد انتظار خود را در ارتقای مردم‌سالاری ایفا کنند.
بحث و نتیجه‌گیری: برای تقویت نقش آموزش عالی در فرایندهای مردم‌سالاری و توسعه سیاسی- اجتماعی لازم است که استقلال دانشگاه‌ها بیش‌ازپیش افزایش و برنامه‌های آموزشی در زمینه علوم انسانی و اجتماعی- سیاسی گسترش یابد. همچنین، فضاهای آزادتری برای نقد و گفتگو در محیط‌های علمی ایجاد و تقویت شود.
روش‌شناسی: در این پژوهش با استفاده از روش مقایسه‌ای کیفی، نقش آموزش عالی در شکل‌دهی به فرایندهای سیاسی و مردم‌سالاری در دو کشور تحلیل شده است. داده‌های پژوهش با استفاده از مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته با صاحب‌نظران آموزش عالی و توسعه سیاسی با نمونه‌گیری هدفمند و گلوله برفی گردآوری شده است. تحلیل داده‌ها به روش تحلیل محتوای کیفی و کُدگذاری‌های باز اولیه و ثانویه انجام شده است.
یافته‌ها: این پژوهش نشان می‌دهد که دانشگاه‌های ترکیه به‌عنوان نهادهایی مستقل‌تر و تأثیرگذارتر در فرایندهای مردم‌سالاری و اجتماعی عمل کرده و توانسته‌اند نقش مهم‌تری در گسترش آگاهی‌های سیاسی و تقویت نهادهای مردم‌سالاری ایفا کنند. دانشگاه‌های ایران به‌رغم پیشرفت‌های علمی- آموزشی قابل‌توجه، تحت تأثیر محدودیت‌های نسبی سیاسی نتوانسته‌اند تأثیرگذاری کامل و جامع بر توسعه سیاسی و مشارکت عمومی داشته و نقش مورد انتظار خود را در ارتقای مردم‌سالاری ایفا کنند.
بحث و نتیجه‌گیری: برای تقویت نقش آموزش عالی در فرایندهای مردم‌سالاری و توسعه سیاسی- اجتماعی لازم است که استقلال دانشگاه‌ها بیش‌ازپیش افزایش و برنامه‌های آموزشی در زمینه علوم انسانی و اجتماعی- سیاسی گسترش یابد. همچنین، فضاهای آزادتری برای نقد و گفتگو در محیط‌های علمی ایجاد و تقویت شود.
واژه‌های کلیدی: آثار آموزش عالی، توسعه سیاسی- اجتماعی، مردم‌سالاری، تأثیر دانشگاه‌ها، استقلال دانشگاه‌ها.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |