ملیحه تابعی، رحمان سلیمان پور، غلامرضا غفاری، هوشنگ نایبی، دوره ۱۵، شماره ۲ - ( ۱۲-۱۴۰۲ )
چکیده
هدف: آموزش عالی همواره چالش‌هایی پیش رو دارد. یکی از مهمترین این چالشها افزایش سنوات تحصیلی دانشجویان تحصیلات تکمیلی است. هدف از انجام این تحقیق، بررسی علمی جوانب مسئله افزایش سنوات تحصیلی دانشجویان است. روش: این تحقیق که در سطح دانشگاه فردوسی مشهد به‌عنوان جامعه هدف انجام شده، از مطالعه و تحلیل سیستمی اظهارات دانشجویان تحصیلات تکمیلی (۱۵ نفر)، اساتید دانشگاه (۱۰ نفر) و مسئولین ذی‌ربط دانشگاه (۲ نفر) داده‌های تحقیق گردآوری شد. روش تحقیق تحلیل مضمون است. برای گردآوری دادهها از تکنیک مصاحبه نیمه ساخت‌یافته استفاده شد. یافته ها: یافته های تحقیق در ابعاد آموزشی-پژوهشی و ساختاری به تفکیک دانشکدههای علوم پایه، علوم انسانی و مهندسی تدوین گردید. یافتههای به دست آمده نشان میدهند سنواتی شدن دانشجویان در حوزه مسائل آموزشی-پژوهشی به سبب مشکلات پیرامون پایان نامه، واحدهای آموزشی، تدوین مقاله و ارتباط استاد- دانشجو رخ می‌دهد؛ همچنین در بعد ساختاری عواملی همچون قوانین نظارتی دانشگاه، تخصص اساتید، امکانات پژوهشی و آزمایشگاهی، مباحث مالی پروژهها و پروژههای بین‌رشته‌ای زمینه‌ساز تأخیر در زمان تحصیل میشود. نتیجه گیری: افزایش سنوات تحصیلی ناشی از عوامل مختلف در سطوح خرد و کلان است و پیامدهای آن به همین تناسب متغیر است. در همین رابطه عوامل ساختاری از دیدگاه اساتید و دانشجویان بسیار مهم تلقی شده و متولیان دانشگاه را بر آن میدارد تا تمرکز بیشتر بر این مسئله داشته باشند. برای این منظور راهکارهایی از جمله تشکیل کارگروه مشورتی اساتید و دانشجویان، تعامل بیشتر دانشکدهها با مرکز مشاوره، تخصیص اعتبار مالی طرح در ابتدای کار و... ارائه‌شده است که مدیران میتوانند در تصمیمگیریها و اجرای برنامههای خود موردتوجه قرار دهند.
