عبدالعارف شجاعی، محبوبه عارفی، کورش فتحی واجارگاه، غلام رضا شمس مورکانی، دوره ۱۱، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۸ )
چکیده
مقاله حاضر باهدف بررسی و تعیین نقش برنامه درسی کارآفرین محور به‌عنوان راهبرد بحران هویت در آموزش عالی (موردمطالعه: فارغ‌التحصیلان رشته علوم تربیتی) تدوین شده است. این تحقیق از نوع تحقیقات آمیخته (کمی و کیفی) و کاربردی می‌باشد و جامعه آماری تحقیق را اساتید حوزه کارآفرینی و فعالان بخش کارآفرینی و دانشجویان رشته علوم تربیتی در سطح شهر تهران تشکیل می‌دهند که از کل جامعه در بخش کیفی ۲۳ نفر از استادان و کارآفرینان و فارغ‌التحصیلان رشته علوم تربیتی برای نمونه با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و در بخش کمی ۱۲۵ نفر از اساتید و کارآفرینان و فارغ‌التحصیلان رشته علوم تربیتی با استفاده از جدول مورگان با روش نمونه‌گیری در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که در این پژوهش متغیرهای سیاست‌گذاری و مدیریت حرفه‌ای کسب‌وکار آموزشی و یادگیری (۲۰۰/۰ =β) مدیریت فناوری اطلاعات (۲۰۰/۰ =β) تصمیم‌گیری و حل مسئله (۲۱۵/۰ =β) تعاملات و ارتباطات مؤثر (۲۰۳/۰ =β) مدیریت و رهبری (۲۵۰/۰ =β) و مدیریت یادگیری و توسعه منابع انسانی (۱۹۸/۰ =β) اثر مستقیم و مثبت معناداری بر ساختار برنامه درسی مبتنی بر کارآفرینی در رشته علوم تربیتی دارد.پژوهشمیتواندنقشمهمیرادرجهتگزینشو غربالگریمربیانکسبوکار،طراحیواستانداردسازیبرنامههایآموزشی،تدوینسرفصلهای دورههایآموزشی،اجراوارزشیابیمیزاناثربخشیبرنامههاوفعالیتهایپرورش فارغ‌التحصیلان کارآفرین سودمند باشد.
