دوره 15، شماره 3 - ( 1402 )
جلد 15 شماره 3 صفحات 90-68 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mohammadi S, Rahimi F, Nadaf M. Structural Analysis of Antecedents of Occupational & Organizational Engagement of Academic Staff Members and Employees of Shahid Chamran University of Ahvaz. ihej 2024; 15 (3) :68-90
URL: http://ihej.ir/article-1-2015-fa.html
URL: http://ihej.ir/article-1-2015-fa.html
محمدی سارا، رحیمی فرج الله، نداف مهدی. تحلیل ساختاری پیشآیندهای تعلق شغلی و سازمانی اعضای هیات علمی و کارکنان دانشگاه شهید چمران اهواز. آموزش عالی ایران. 1402; 15 (3) :68-90
سارا محمدی1 
، فرج الله رحیمی2 ، مهدی نداف2
، فرج الله رحیمی2 ، مهدی نداف2
1- دانشیار، گروه مدیریت، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران ، s.mohammadi@scu.ac.ir
2- دانشیار، گروه مدیریت، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
2- دانشیار، گروه مدیریت، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
چکیده: (1701 مشاهده)
هدف: امروزه سازمانها به کارکنانی نیاز دارند که علاوه بر انجام وظایف رسمی، مشتاق، علاقمند و دلبسته و متعهد به کار و سازمان خود باشند و از سازمان نیز انتظار میرود شرایط کاری مناسب و حمایتهای لازم را برای کارکنان خود فراهم سازند. هدف از انجام این تحقیق شناسایی پیشآیندهای تعلق شغلی و سازمانی کارکنان و اعضای هیات علمی دانشگاه شهید چمران اهواز میباشد.
روششناسی: این پژوهش از نظر استراتژی؛ یک مطالعه پیمایشی- توصیفی و از نظر هدف؛ یک پژوهش کاربردی توسعهای، از نظر محیط و ابزار جمعآوری دادهها پژوهش میدانی و پرسشنامهای محسوب میشود. جامعه آماری پژوهش کارکنان و اعضای هیات علمی دانشگاه شهید چمران اهواز (1905 نفر) میباشد که 320 نفر از آن‌ها بهعنوان نمونه و به روش نمونهگیری تصادفی طبقهای انتخاب شدند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامههای استاندارد و معتبر و دارای روایی و پایایی استفاده گردید، همچنین تجزیه‌وتحلیل دادهها از روش تحلیل مسیر و مدل‌سازی معادلات ساختاری و با نرم افزار Smart PLS انجام شد.
یافتهها: در این مطالعه کاربردی، ابتدا با تحلیل مبانی نظری و ادبیات موضوع و نیز با مشارکت اعضای هیات علمی و کارکنان دانشگاه در پاسخ به پرسشنامههای استاندارد، پیشآیندها یا عوامل موثر بر تعلق شغلی و سازمانی در چهار دسته؛ عوامل فردی، شغلی، مدیریتی و سازمانی شناسایی و دستهبندی گردید. نتایج حاصل از تحلیل دادهها نشان داد وضعیت موجود دانشگاه شهید چمران اهواز، از نظر میزان تعلق شغلی کارکنان و اعضای هیات علمی بالاتر از میانگین (6/3) و تعلق سازمانی آن‌ها اندکی کمتر از میانگین (9/2) میباشد. تفکیک دو گروه نشان داد، تعلق شغلی اعضای هیات علمی بهطور معناداری بالاتر از کارکنان و تعلق سازمانی کارکنان بیشتر از اعضای هیات علمی بوده است. میزان تاثیرگذاری هر کدام از عوامل بهطور مفصل تبیین و تشریح شده و پیشنهادهای کاربردی جهت بهبود و ارتقاء تعلق شغلی و سازمانی کارکنان و اعضای هیات علمی دانشگاه ارائه شده است.
نتیجهگیری: با توجه به اهمیت تعلق شغلی و سازمانی، شناسایی پیشآیندهای فردی، شغلی، سازمانی و مدیریتی و بهبود این عوامل میتواند منجر به ارتقاء تعلق شغلی و سازمانی اعضای هیات علمی و کارکنان دانشگاه گردد.
روششناسی: این پژوهش از نظر استراتژی؛ یک مطالعه پیمایشی- توصیفی و از نظر هدف؛ یک پژوهش کاربردی توسعهای، از نظر محیط و ابزار جمعآوری دادهها پژوهش میدانی و پرسشنامهای محسوب میشود. جامعه آماری پژوهش کارکنان و اعضای هیات علمی دانشگاه شهید چمران اهواز (1905 نفر) میباشد که 320 نفر از آن‌ها بهعنوان نمونه و به روش نمونهگیری تصادفی طبقهای انتخاب شدند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامههای استاندارد و معتبر و دارای روایی و پایایی استفاده گردید، همچنین تجزیه‌وتحلیل دادهها از روش تحلیل مسیر و مدل‌سازی معادلات ساختاری و با نرم افزار Smart PLS انجام شد.
یافتهها: در این مطالعه کاربردی، ابتدا با تحلیل مبانی نظری و ادبیات موضوع و نیز با مشارکت اعضای هیات علمی و کارکنان دانشگاه در پاسخ به پرسشنامههای استاندارد، پیشآیندها یا عوامل موثر بر تعلق شغلی و سازمانی در چهار دسته؛ عوامل فردی، شغلی، مدیریتی و سازمانی شناسایی و دستهبندی گردید. نتایج حاصل از تحلیل دادهها نشان داد وضعیت موجود دانشگاه شهید چمران اهواز، از نظر میزان تعلق شغلی کارکنان و اعضای هیات علمی بالاتر از میانگین (6/3) و تعلق سازمانی آن‌ها اندکی کمتر از میانگین (9/2) میباشد. تفکیک دو گروه نشان داد، تعلق شغلی اعضای هیات علمی بهطور معناداری بالاتر از کارکنان و تعلق سازمانی کارکنان بیشتر از اعضای هیات علمی بوده است. میزان تاثیرگذاری هر کدام از عوامل بهطور مفصل تبیین و تشریح شده و پیشنهادهای کاربردی جهت بهبود و ارتقاء تعلق شغلی و سازمانی کارکنان و اعضای هیات علمی دانشگاه ارائه شده است.
نتیجهگیری: با توجه به اهمیت تعلق شغلی و سازمانی، شناسایی پیشآیندهای فردی، شغلی، سازمانی و مدیریتی و بهبود این عوامل میتواند منجر به ارتقاء تعلق شغلی و سازمانی اعضای هیات علمی و کارکنان دانشگاه گردد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |