دوره 14، شماره 4 - ( 1401 )
جلد 14 شماره 4 صفحات 15-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hesan R, Sharifzadeh R. Designing the regulations for faculty members promotion with the aim of improving the relationship between industry and university. ihej 2023; 14 (4) :1-15
URL: http://ihej.ir/article-1-1956-fa.html
URL: http://ihej.ir/article-1-1956-fa.html
حسان رضا، شریف زاده رحمان. طراحی آیین‌نامه ارتقاء اعضای هیئت‌علمی با هدف ارتقای ارتباط صنعت و دانشگاه. آموزش عالی ایران. 1401; 14 (4) :1-15
1- استادیار پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران (ایرانداک)، تهران ایران ، Hesan@irandoc.ac.ir
2- استادیار پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران (ایرانداک)، تهران، ایران
2- استادیار پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران (ایرانداک)، تهران، ایران
چکیده: (2193 مشاهده)
هدف: این مقاله با هدف بازطراحی بخش‌هایی از آیین‌نامه ارتقاء اعضا هیئت‌علمی در راستای تقویت ارتباط صنعت و دانشگاه تهیه‌شده است.
روش‌شناسی: این پژوهش از روش‌شناسی علم طراحی کمک می‌گیرد و در چهارچوب آن از مصاحبه نیمه ساخت‌یافته با خبرگان و متخصصان در طراحی و نیز از گروه کانونی برای اعتبارسنجی نتایج بهره برده شده است.
یافته‌ها: پس از تحلیل بندهای مختلف آیین‌نامه و شناسایی ارتباط این بندها با انواع مسیرهای ارتباط صنعت و دانشگاه، 11 بند پیشنهادشده است که در آن‌ها به مسیرهای ایجاد شرکت‌های زایشی و پژوهش مشترک با صنعت اولویت و امتیاز بیشتری اختصاص داده‌شده است.
بحث و نتیجه‌گیری: ارتباط صنعت و دانشگاه یکی از سیاست‌های شناخته‌شده در دنیا برای بهره‌گیری از هم‌افزایی بین دانشگاه و صنعت در جهت رشد و توسعه اقتصادی است. ارتباط صنعت و دانشگاه متأثر از عوامل مختلفی است و در این میان نقش ابزارهای سیاستی بر ایجاد ارتباط صنعت و دانشگاه بسیار اساسی است؛ ابزارهایی که در قالب قوانین و آیین‌نامه‌ها زمینه‌های نهادی این ارتباط را ایجاد کرده و بر رفتار و تصمیمات کنشگران دخیل دراین‌ارتباط اثر مستقیم می‌گذارند. آیین‌نامه ارتقا یکی از ابزارهای سیاستی و اثرگذار است که رابطه مستقیم با اعضای هیئت‌علمی به‌عنوان کنشگران اصلی بخش دانشگاه دارد و با یک طراحی مناسب می‌تواند فعالیت‌های اعضاء هیئت‌علمی را به‌سوی تقویت ارتباط صنعت و دانشگاه سوق دهد. این مقاله ضمن حفظ ساختار کنونی آیین‌نامه با پیشنهاد بندهایی تلاش می‌کند این آیین‌نامه را به ابزار سیاستی کاراتری برای تقویت ارتباط صنعت و دانشگاه تبدیل کند.
روش‌شناسی: این پژوهش از روش‌شناسی علم طراحی کمک می‌گیرد و در چهارچوب آن از مصاحبه نیمه ساخت‌یافته با خبرگان و متخصصان در طراحی و نیز از گروه کانونی برای اعتبارسنجی نتایج بهره برده شده است.
یافته‌ها: پس از تحلیل بندهای مختلف آیین‌نامه و شناسایی ارتباط این بندها با انواع مسیرهای ارتباط صنعت و دانشگاه، 11 بند پیشنهادشده است که در آن‌ها به مسیرهای ایجاد شرکت‌های زایشی و پژوهش مشترک با صنعت اولویت و امتیاز بیشتری اختصاص داده‌شده است.
بحث و نتیجه‌گیری: ارتباط صنعت و دانشگاه یکی از سیاست‌های شناخته‌شده در دنیا برای بهره‌گیری از هم‌افزایی بین دانشگاه و صنعت در جهت رشد و توسعه اقتصادی است. ارتباط صنعت و دانشگاه متأثر از عوامل مختلفی است و در این میان نقش ابزارهای سیاستی بر ایجاد ارتباط صنعت و دانشگاه بسیار اساسی است؛ ابزارهایی که در قالب قوانین و آیین‌نامه‌ها زمینه‌های نهادی این ارتباط را ایجاد کرده و بر رفتار و تصمیمات کنشگران دخیل دراین‌ارتباط اثر مستقیم می‌گذارند. آیین‌نامه ارتقا یکی از ابزارهای سیاستی و اثرگذار است که رابطه مستقیم با اعضای هیئت‌علمی به‌عنوان کنشگران اصلی بخش دانشگاه دارد و با یک طراحی مناسب می‌تواند فعالیت‌های اعضاء هیئت‌علمی را به‌سوی تقویت ارتباط صنعت و دانشگاه سوق دهد. این مقاله ضمن حفظ ساختار کنونی آیین‌نامه با پیشنهاد بندهایی تلاش می‌کند این آیین‌نامه را به ابزار سیاستی کاراتری برای تقویت ارتباط صنعت و دانشگاه تبدیل کند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |