هدف اصلی در این پژوهش بررسی کمی و کیفی جایگاه مهارت‌آموزی در مقایسه با دیگر مقوله‌های آموزشی مطرح‌شده در سند نقشه جامع علمی کشور است. این پژوهش، از نوع پژوهش‌های کاربردی بوده و ازنظر روش از نوع توصیفی است که در آن با استفاده از روش تحلیل محتوا از نوع مقوله‌ای به دو روش کیفی و ساختاری به سؤال‌های پژوهش پاسخ‌داده‌شده است. در این پژوهش از پنج مقوله‌ی علم، فناوری، نوآوری، پژوهش و مهارت به همراه ۴۸ زیرگروه و ۹۲ شاخص، به‌عنوان شاخص‌های اندازه‌گیری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که از بین مقوله‌های آموزشی به مقوله‌ی علم و مهارت به ترتیب بیشترین و کمترین توجه، در سند علمی کشور شده است و به برخی زیرگروه‌های مهارت مانند عدالت در دسترسی به مهارت، تعامل جهانی، تولید و دستاوردهای مهارت، مرجعیت مهارتی در جهان و انتشار مهارت اشاره‌ای در سند علمی کشور نشده است. همچنین در بخش‌های توجه به صاحبان مهارت، نهادهای مهارتی، تعریف اولویت‌های سند علمی کشور و سیاست‌گذاری درزمینهیمهارت افزایی نیز نیاز به توجه بیشتر در این سند وجود دارد. به‌طورکلی اولویت‌های تعریف‌شده در این سند، رشتههایصرفاً علمی و پایه می‌باشد و لازم است رشتههایمهارتی در این سند، دیده و اضافه شوند. در بخش سیاست‌گذاری اجرایی، هماهنگی و انسجام‌بخشی اجرای نقشهجامع علمی کشور جای خالی مسئولین اجرایی و آموزشی مهارتی کشور مشهود است. همچنین لازم است بازنگری و اصلاح‌هایی در تعریف راهبردهای کلان و راهبردها و اقدامات ملی متناسب با راهبردهای کلان، صورت گیرد تا از جامعیت لازم جهت پوشش دادن تمامی بخشهایحوزه مهارت برخوردار باشند.
Salehi Omran E, Einkhah F, Barani S. Investigating the Position of Skill Learning in the Comprehensive Scientific Map of Iran. ihej 2019; 11 (1) :1-38 URL: http://ihej.ir/article-1-1446-fa.html
صالحی عمران ابراهیم، عین خواه فرناز، بارانی سپیده. تحلیل جایگاه مهارت‌آموزی در سند نقشه جامع علمی کشور. آموزش عالی ایران. 1398; 11 (1) :1-38
.png)
