دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی
چکیده: (5802 مشاهده)
مفهوم دانشگاه سازگار شونده، به مسئله ارتباط دانشگاه و محیط با توجه به تغییرات قصد شده و نیز نوپدید میپردازد تا از طریق ایجاد تعادل پویا ماندگاری دانشگاه را در بستر تغییرات ممکن سازد. دانشگاهها نمیتوانند زندگی پویایی داشته باشند اگر تغییرات را صرفاً از منظر خواستهها و مأموریتهای تعیینشده از بالا به پایین بخواهند. هر دانشگاهی برای اینکه در بستر تغییرات و پویایی جوامع علمی بقای خود را حفظ کند، نیازمند نوآوری و رویکردهای اصیل در سازمان دانشگاه است. چگونه این امر ممکن میشود؟ آیا پویایی درونی در کنار پویایی که در سیستمهای پیرامونی وجود دارد لازمهی این کار نیست؟ دانشگاه سازمانی زنده و سیستمی پویا است که برای تداوم زندگی خود باید تلاشی برخوردار از توان سازگار شوندگی داشته باشد. ولی سازگار شوندگی به چه معنی است؟ چگونه از طریق این جریان، بقای دانشگاه ،در بستر تغییرات درون و برون دانشگاه ، ممکن میشود؟ آیا این بقا بهصورت خودکار تداوم مییابد، یا تنها لحظهای در حیات دانشگاه است که در جریان ارتباطات سیستم دانشگاهی با محیط خود میتواند به وجود آید؟ مقاله حاضر با بهرهگیری از پژوهشهای مختلف در آموزش عالی ایران و نیز مشاهدات نگارنده در دانشگاههای دیگر در سالهای مختلف (مونترال٬مک گیل٬تورنتو٬شربروک، نانتر، لیل...) با طرح این پرسشها به بررسی مفهوم دانشگاههای سازگار شونده میپردازد.
نوع مقاله:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1398/10/25 | پذیرش: 1398/10/25