هدف این پژوهش بررسی رابطه بین سبک‌های یادگیری و سبک‌های تفکر در دانشجویان است. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانشجویان دانشکده‌های فنی- مهندسی و روانشناسی- علوم تربیتی دانشگاه تهران در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد می‌باشد که با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقاتی، 150 نفر از دانشجویان دانشکده فنی- مهندسی و 50 نفر از دانشجویان دانشکده روانشناسی- علوم تربیتی به‌عنوان نمونه آماری انتخاب گردید. جهت جمع‌آوری داده‌های موردنیاز از پرسشنامه‌های استانداردشده سبک تفکر استرنبرگ و سبک یادگیری وارک استفاده شد و جهت آزمون فرضیه‌های تحقیق از روش آماری همبستگی پیرسون و روش رگرسیون گام‌به‌گام استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که بین سبک یادگیری و سبک تفکر رابطه معناداری وجود دارد. علاوه بر این سبک یادگیری غالب دانشجویان دانشکده فنی- مهندسی، سبک دیداری و سبک یادگیری غالب دانشجویان دانشکده روانشناسی- علوم تربیتی، سبک خواندن- نوشتن بود.