تحقیق حاضر باهدف بررسی مشکلات اجتماعی دانشجویان دختر با توجه به سبک زندگی خوابگاهی و مقایسه آن با رخداد آسیب در شرایط زندگی به همراه خانواده در سال 1397 انجامگرفته است. رویکرد پژوهش حاضر کیفی و روش تحلیل داده با کدگذاری نظری مبتنی بر نظریه زمینهای است. نمونه آماری آن شامل 14 دانشجوی دختر ساکن در خوابگاههای دانشجویی دانشگاه حکیم سبزواری بوده که به شیوه نمونهگیری گلوله برفی هدفمند انتخاب شدند. بهموازات نمونهگیری، تحلیل دادهها در بخش کیفی از همان نمونه اول آغاز شد و جمعآوری داده تا جایی ادامه یافت که اشباع نظری در خصوص سؤالات تحقیق حاصل گردید. دادههای پژوهش حاضر از طریق مصاحبههای عمیق فردی و نیمه ساختاریافته جمعآوری گردیدند که برای ارزیابی روایی، دقت و پایایی این دادهها از معیار مقبولیت و همسانی استفادهشده است.
مطابق یافتههای پژوهش، 8 مقوله: برچسبهای اجتماعی در محل زندگی، هنجارهای کنترلی خانواده، محدودیتهای محیطی، عدم استقلال و نداشتن آزادی عمل، تناقض سنتها باارزشهای جامعه امروزی، تضاد عقاید با اعضای خانواده، فاصلهگیری از خود واقعی، طبیعی شدن آسیبهای اجتماعی بهعنوان مشکلات زندگی خوابگاهی جمعبندی شد. مفاهیم استخراجشده نشان میدهد که سبک زندگی خوابگاهی پیامدهای مثبتی در ابعاد فردی برای این دانشجویان دختر به همراه داشته است ازجمله: افزایش استقلال فردی در زندگی خوابگاهی، مدیریت هزینههای اقتصادی، بالا رفتن قدرت درک و مدارا، بهبود تعاملات اجتماعی. مقوله هستهای پژوهش مدیریت خود در شرایط متناقض است.
بهطورکلی نتایج تحقیق بیانگر این است که آزادی و استقلال عمل افراد در زندگی خوابگاهی بیشتر از زمانی است که به همراه خانواده زندگی میکنند و اکثر دانشجویان علیرغم وجود مشکلات زندگی خوابگاهی، این سبک زندگی را بر زندگی به همراه خانواده ترجیح میدهند.
نوع مقاله:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1398/4/23 | پذیرش: 1398/4/10