دوره 8، شماره 3 - ( 1395 )
جلد 8 شماره 3 صفحات 136-111 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده: (7516 مشاهده)
نظام‌های رتبه‌بندی بین‌المللی دانشگاه‌ها از اعتبار کارکردی چشمگیری برخوردار شده‌اند. مطالعات نشان می‌دهد این نظام‌ها بر روند بازار جهانی آموزش عالی و ذائقه تحصیلی و کیفیت انتخاب دانشجویان تأثیرگذار هستند. با توجه به مشغولیت ذهنی رهبران آموزش عالی ایران با این پدیده و نیز نبود ادبیات علمی-تحلیلی عمیق به زبان فارسی، این مقاله با اتخاذ یک رویکرد تحلیلی-انتقادی به سویه‌های مختلف این پدیده می‌پردازد. با ترسیم ماتریس مقایسه‌ای نشانگرها و زیر نشانگرهای چهار نظام رتبه‌بندی بین‌المللی دانشگاه‌ها شامل شانگهای، تایمز، کیو اس و لیدن این مقاله به تحلیل ویژگی‌ها و واقعیت‌های تکنیکی و روشی این نظام‌ها و نیز نقد فرایندها و دلالت‌های سیاستی آن‌ها برای آموزش عالی ایران می‌پردازد. این مقاله نشان می‌دهد، تمرکز نامتوازن بر پژوهش‌های سخت، مغفول ماندن دانش‌های تولیدشده غیر از زبان انگلیسی، برجسته‌سازی نامتقارن سابقه آکادمیک و توزیع نابرابر فرصت‌های آموزش عالی بخشی از عمده‌ترین کاستی‌های این نظام‌ها هستند. این پژوهش همچنین نشان می‌دهد، دانشگاه ایرانی به دلایل گوناگون ازجمله افزایش کیفیت آموزش عالی، ضرورت بین‌المللی شدن دانشگاه‌ها، توسعه گردشگری علمی و مدیریت مهاجرت نامتعادل سرمایه انسانی از توجه به نشانگرهای نظام‌های رتبه‌بندی بین‌المللی ناگزیر است.
واژه‌های کلیدی: دانشگاه، نظام رتبه‌بندی بین‌المللی، بازار جهانی آموزش عالی، بین‌المللی شدن، دانشگاه ایرانی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |