:: دوره 7، شماره 4 - ( 1394 ) ::
جلد 7 شماره 4 صفحات 60-21 برگشت به فهرست نسخه ها
ارائه‌ی برنامه ی آموزشی هوشمند رشته‌ی خط‌مشی عمومی، از طریق کاربست مطالعه‌ی تطبیقی دانشگاه‌های مطرح جهان
محمد عبدالحسین زاده1، مهدی عبدالحمید2
1- دانشگاه امام صادق
2- دانشگاه علم و صنعت
چکیده:   (5388 مشاهده)

پژوهش حاضر، با هدف ارائه‌ی برنامهی آموزشی هوشمند کارشناسی ارشد ناپیوسته‌ی خط‌مشی‌ عمومی در ایران شکل‌گرفته و در بستر رویکرد تطبیقی رشد کرده است. جهت دستیابی به این هدف، پژوهشگران به دلیل خاستگاه رشته‌ی خط‌مشی عمومی، رویکرد تطبیقی را برگزیده و مراحل داده‌یابی، داده‌کاوی و اعتباریابی را پیموده‌اند. در مرحله‌ی داده‌یابی، در قالب روش کتابخانه‌ای و روش نمونه‌گیری هدفمند، برنامه‌ی درسی کارشناسی ارشد خط‌مشی عمومی 15 دانشگاه معتبر جهان را شناسایی و مورد بررسی قرار دادند. در مرحله‌ی داده‌کاوی، از طریق کاربست الگوی بردی و در قالب گروه کانونی، اطلاعات جمع‌آوری‌شده، بررسی و تحلیل گردید و در مرحله‌ی اعتباریابی نتایج به 5 نفر از خبرگان منتخب از طریق روش نمونه‌گیری گلوله برفی در قالب روش دلفی ارائه شده و مورد تأیید قرار گرفت. یافته‌های پژوهش، در قالب اهداف، تعداد واحد درسی، محور اصلی برنامه‌ی آموزشی و سرفصل عناوین دروس ارائه شده در دوره‌های خط‌مشی عمومی، جای‌گذاری و تحلیل گردید. یافته‌ها حاکی از این است که اکثریت دانشگاه‌ها در دوره‌ی کارشناسی ارشد خط‌مشی عمومی، به‌صورت میانگین بین 28 تا 32 واحد درسی در قالب رویکرد میان‌رشته‌ای، حل مسئله‌ی کاربردی و عملیاتی همراه با یادگیری تئوری‌های نظری و مبنایی ارائه می‌دهند. هم‌چنین یافته‌ها نشان‌دهنده‌ی تفوّق روش‌های کمّی بر روش‌های کیفی در دوره‌های ارائه شده است. درنهایت، برنامه‌ی آموزشی هوشمند خط‌مشی عمومی دوره‌ی کارشناسی ارشد ناپیوسته با ابعاد مبانی خط‌مشی، خط‌مشی‌پژوهی، روش تحقیق، خط‌مشی عمومی و اداره‌ی امور عمومی، مباحث منتخب و پایان‌نامه در 32 واحد درسی ارائه گردید.

واژه‌های کلیدی: برنامه‌ی آموزشی هوشمند، دانشگاه، مطالعه‌ی تطبیقی، رشته‌ی خط‌مشی عمومی، کارشناسی ارشد ناپیوسته
متن کامل [PDF 998 kb]   (1633 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1395/6/16 | پذیرش: 1395/6/16


XML     Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 7، شماره 4 - ( 1394 ) برگشت به فهرست نسخه ها