1- گروه علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی سبزوار 2- گروه علوم تربیتی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی،دانشگاه حکیم سبزواری ، akayzouri@hsu.ac.ir
چکیده: (4865 مشاهده)
هدف پژوهش حاضر ارائه مدلی به‌منظور شناسایی و رتبه‌بندی موانع برنامه‌ریزی راهبردی در دانشگاه‌ها بامطالعه موردی دانشگاه حکیم سبزواری بوده است. ازاین‌رو در این مطالعه از روش پژوهشی ترکیبی استفاده‌شده است. در بخش کیفی از روش تحلیل مضمون (تم) و مصاحبه با 19 نفر از دست‌اندرکاران و مطلعین، بهره برده شده است. در بخش کمی و به‌منظور رتبه‌بندی موانع برنامه‌ریزی راهبردی دانشگاهی و طراحی مدل، از آزمون فریدمن و «مدل‌سازی ساختاری تفسیری» استفاده‌شده است. ازآنجاکه روش «مدل‌سازی ساختاری تفسیری» مبتنی بر نظر خبرگان است، از نظرات 32 متخصص در حوزه دانشگاهی استفاده‌شده است. نتایج حاصل از این پژوهش، منجر به سطح‌بندی موانع فرایند برنامه‌ریزی راهبردی دانشگاهی شد. بر اساس مدل حاصله مهم‌ترین سطح که سنگ زیربنای مدل را تشکیل می‌دهد «فقدان ثبات مدیریتی» است. همچنین یافته‌ها نشان داد که فقدان استراتژی توسعه، فقدان فرهنگ و تفکر برنامه‌ریزی و عدم استقرار برنامه‌ریزی راهبردی به ترتیب (رتبه‌های اول تا سوم) از مهم‌ترین موانع فرایند برنامه‌ریزی راهبردی دانشگاهی هستند و ناهمگونی وضعیت مالی و خواسته‌های اداری (رتبه 13) آخرین رتبه را به خود اختصاص داده است.
